Informatie over Citrus trifoliata

Stekelige schoonheid

Citrus trifoliata, deze wilde citroen draagt zijn naam (waarover later meer) niet voor niets. Hij kan wild om zich heen prikken en stevig pijn doen want zijn afschrikwekkende stekels kunnen tot wel 5 centimeter lengte groeien en geloof ons: daar wil je graag bij uit de buurt blijven. Ondanks die steekwapens is dit een prachtige 3 tot 5 meter hoge heester die in geen enkel voedselbos of eetbare tuin zou misstaan. Citrus trifoliata is, net als andere stekelige planten, zoals meidoorn, uitstekend geschikt om een vrijwel ondoordringbare haag van te maken. In Oost-Azië maakt men al sinds mensenheugenis op die manier gebruik van Citrus trifoliata en in Frankrijk werd het vroeger graag gebruikt om gevangenissen te beveiligen. Zelfs de meest fanatieke inbreker of vrijheidslievende misdadiger haalt het niet in zijn hoofd om een wilde citroenenhaag te willen doorkruisen.

Naamsverandering

In Linnaeus’ Species Plantarum (1763) staat hij ingedeeld onder het geslacht Citrus maar omdat er toch vrij wezenlijke verschillen werden waargenomen met veel andere soorten behorende tot het geslacht Citrus, hernoemde men hem later Poncirus trifoliata. Totdat uit modern wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat deze plant toch echt tot de Citrus-familie behoort. Hij werd derhalve in 2021 weer teruggezet in de categorie die Linnaeus oorspronkelijk in gedachten had.

Geurende bloesem en eetbaar fruit

De bloei vindt in maart plaats en wel zo vroeg dat de plant nog geen blad heeft: een naaktbloeier dus. Behalve dat het erg mooi is om die bloemetjes rechtstreeks aan de tak te zien ontstaan, geven deze een fijne aromatische geur af die ook vrijkomt als je het blad kneust. De geur die de plant verspreidt belooft aromatisch citrusfruit. Dat klopt ook want de vruchten zijn eetbaar, maar dienen voor consumptie eerst bewerkt te worden. Rauw zijn ze vooral zuur en bitter. Wie echter de moeite neemt het fruit te schillen (inclusief het bittere wit), de schillen in fijne reepjes te snijden en deze grondig te konfijten in suikersiroop, creëert een heerlijke traktatie om zo uit de hand te snoepen of te verwerken in ander suikerwerk of desserts. Kook hiervoor de reepjes zachtjes 10 minuten in het suikerwater en laat het mengsel terug afkoelen naar kamertemperatuur. Herhaal dit 8 tot 10 keer en laat de citroenschillen dan uitlekken op een rooster en bewaar de heerlijke siroop die is ontstaan. Bestrooi schillen ruim met extra kristalsuiker en je kunt ze maanden bewaren.

Winterharde citrus!

Citrusplanten zijn normaliter een duidelijke Mediterrane aangelegenheid. In onze contreien doen ze het meestal matig tot ronduit slecht omdat ze simpelweg niet bestand zijn tegen onze winterse omstandigheden. Citrus trifoliata is echter de uitzondering die de regel bevestigt want hij doet het prima onder West-Europese omstandigheden. Deze wilde citroen komt oorspronkelijk uit Korea en het noorden van China en daar kan het zo gemeen koud worden dat onze winters haast zomers lijken. Als je hem op een fijne beschutte maar zonnige (of half beschaduwde) plek zet, kan deze grote struik zelfs temperaturen van minus 30 graden Celcius overleven. In zijn jonge jaren wel nog wat gevoelig daarentegen.

Naast al deze unieke eigenschappen waardeert men deze plant in China en Korea ook vanwege zijn medicinale eigenschappen: verstopping, koorts, reuma en eczeem zouden met onderdelen van deze plant te behandelen zijn. Planten dus!