Quercus petraea

Vasthoudende woudreus, voedselleverancier, houtverschaffer

Informatie over Quercus petraea

Dun gezaaid

Ondanks zijn vele voordelen die we zo meteen gaan opsommen, beslaat het Nederlandse areaal van Quercus petraea nog geen 5 procent van alle eiken. Zijn zomerse broeder (Quercus robur) neemt de ruim 95 overblijvende procenten voor zijn rekening. Vreemd eigenlijk want zijn lange rechte, knoestloze stam maakt deze boom bij uitstek geschikt voor de productie van fineer en van bijvoorbeeld wijnvaten. In Frankrijk en Duitsland staan nog bossen met eeuwenoude wintereiken. Bij ons helaas niet meer.

Dierensupermarkt

De reden dat wintereik zoveel minder oppervlak beslaat is vooral gelegen in zijn eikels, of eigenlijk meer de geringe grootte ervan. Eiken werden vroeger namelijk vooral geplant met het oog op de eikeltjesopbrengsten. Het was dagelijks voedsel voor de varkens en boeren hadden er dus veel van nodig. Wintereik leverde beduidend minder en vooral kleinere vruchten en heeft als gevolg daarvan veel ruimte moeten afstaan aan de zomereik, wiens eikeltjesopbrengst stukken hoger ligt. Maar relatief lage opbrengst of niet, de eikels barsten van de voedingsstoffen 40% koolhydraten 15% vetten en 6% eiwitten. Zwijnen, muizen, herten, eekhoorns en reeën zijn er maar wat blij mee en dat is goed nieuws voor de biodiversiteit!

Woudreus

Hij wordt groot, onze Quercus petraea. Hij kan rustig 25-30 meter hoogte bereiken en onder hele goede omstandigheden kan daar zomaar ruim 10 meter bijkomen. Een echte, ouderwetse, rechtstreeks uit de boeken en typische woudreus! Een ander kenmerk van de wintereik is dat hij zijn bladerdek in de winter behoudt. Het verkleurt naar bruin en verdort maar laat niet los. Zo’n kolos met zijn dorre blad springt er in de winter echt wel uit tussen de bladverliezende bomen in zijn buurt. Ook is hij rechter, ranker en minder onregelmatig vertakt dan veel andere eiken en heeft hij een opvallend mooie gesloten en regelmatiger ogende kroon. Het is zonder meer een elegante eik.

Bikkelhard

Quercus petraea gedijt uitstekend op zeer arme gronden en is minder droogtegevoelig dan de zomereik. Bij voorkeur staat hij op een goed ontwaterde, beschutte plek in een gebied met een vrij hoge neerslag. De plant groeit goed op humeuze, lemige en matig zure zandgronden. De bodem kan droog zijn. Quercus petraea is bij uitstek geschikt voor landschappelijke beplanting, parken en brede groenstroken.

En dan komt hij ook nog eens van nature voor in ons land, hartstikke inheems dus. Planten maar!